W czasie dyplomatorium padło wiele pięknych słów, mądrych rad, życzeń i gratulacji. Gości wydarzenia powitał prof. Paweł Włodarski, dziekan Wydziału Lekarskiego, gospodarz uroczystości. Następnie oddał głos rektorowi uczelni, prof. Rafałowi Krenke.
– Wasza obecność tu była wspaniałym doświadczeniem i elementem wzbogacającym naszą uczelnię. Dlatego dziękuję wam za to, że kilka lat temu zdecydowaliście się przyjechać do Polski i podjąć studia na WUM – powiedział rektor do bohaterów wydarzenia rozpoczynając swoje przesłanie.
Bycie lekarzem to odpowiedzialność
Lata studiów, jak powiedział rektor, to nie tylko czas zdobywania wiedzy i umiejętności, ale także szkoła dorosłego życia, kształtowania relacji, poznawania siebie i innych. Prof. Rafał Krenke podkreślał jednak, że wyzwania stojące przed absolwentami będą bardziej złożone i wymagające niż te w trakcie studiów. A to dlatego, że są związane z bardzo ważnym aspektem pracy lekarza – odpowiedzialnością. Nie tylko za pacjentów, ale także za ich rodziny oraz członków zespołów medycznych, w tym młodszych kolegów.
– Na szczęście odpowiedzialność oraz duży wysiłek psychiczny i fizyczny można z łatwością zrekompensować satysfakcją z pomagania innym i ratowania życia. Wkrótce przekonacie się, jak wspaniałe i motywujące jest to uczucie – mówił rektor.
Poprosił też absolwentów, aby nigdy nie przestawali się uczyć i zadawać pytań, a także aby nigdy nie zapominali, że medycyna jest zarówno nauką, jak i sztuką. Na koniec pogratulował absolwentom i życzył im powodzenia na nowej drodze.
Bądźcie tą zmianą, którą chcecie widzieć
– Droga, którą wybraliście nie jest taka jak inne. Wymaga intelektualnego rygoru, głębokiej empatii, odporności i niezachwianego zaangażowania w ludzkie dobro – podkreślił z kolei dziekan prof. Paweł Włodarski.
Prosił, aby absolwenci pamiętali, że ich przyszła droga wiążę się z olbrzymią odpowiedzialnością, a ich pacjenci powierzać im będą życie, zaufanie, nadzieję.
– Na to zaufanie musicie zapracować każdą decyzją, każdym słowem, każdą akcją, którą podejmiecie. Musicie traktować każdego pacjenta z godnością, szacunkiem, współczuciem – podkreślał dziekan.
Na koniec wyraził dumę z osiągnięć absolwentów, pogratulował im otrzymania dyplomów i dodał:
– Idźcie i leczcie, wprowadzajcie innowacje i wspierajcie, bądźcie zmianą, którą chcielibyście zobaczyć w opiece zdrowotnej. Bądźcie lekarzami, którzy wzbudzają zaufanie, którzy zapewniają komfort, którzy z zaangażowaniem pracują nad poprawą życia innych.
Dyplomy to dopiero początek
Do bohaterów uroczystości zwrócił się także prodziekan ds. studenckich English Division dr hab. Jacek Sieńko. Prodziekan podkreślił, że dyplomy, które dziś otrzymują nie są dziełem przypadku, ale efektem ciężkiej pracy, zaangażowania oraz głębokiego poczucia celu absolwentów.
– Sześć lat temu przybywaliście jako ciekawi i pełni nadziei studenci. Dziś opuszczacie te mury jako lekarze gotowi by dbać, przewodzić i służyć – mówił prodziekan, dodając: – Dyplomy to nie koniec, to dopiero początek. Użyjcie ich nie po to, aby budować karierę, ale aby kształtować życie, które odzwierciedla wasze wartości i aspiracje. Niech to będzie źródło inspiracji do tego, co jeszcze osiągniecie.
Wręczenie dyplomów i podziękowań
Absolwenci przysięgali m.in. spełniać wszystkie prawem nałożone obowiązki, strzec godności lekarza, pomagać cierpiącym bez żadnych różnic. A następnie odebrali dyplomy z rąk rektora i dziekana. Kilkoro z nich zostało uhonorowanych dodatkowymi wyróżnieniami.
- Złoty Laur Absolwenta za najwyższą średnią uzyskaną w toku studiów otrzymał Mohammed Waleed Metwally;
- Wyróżnienie za wysokie wyniki w nauce otrzymał Sarhan Musaeed Ali Saleh;
- „Złotą odznakę” Studenckiego Towarzystwa Naukowego WUM za działalność naukową otrzymał Michail Koutentakis;
- Nagroda od IFMSA-Poland Oddział Warszawa za szczególny wkład w działalność organizacji została przyznana: Mohamedowi Samehowi, Fatimie Abubakar oraz Michailowi Koutentakisowi;
- Specjalne podziękowania za działalność w samorządzie studentów English Division trafiły do Michaila Koutentakisa.
Co to była za podróż!
Po wręczeniu dyplomów, kiedy największe emocje już opadły, przyszedł czas na głos bohaterów uroczystości. Tym razem posłuchaliśmy trzech wzruszających historii.
Mohammed Waleed Metwally, który osiągnął najlepszy wynik w nauce przyznał, że studia medyczne były wyborem jego mamy, a on podjął je, aby była z niego dumna. Do Warszawy przyjechał mając zaledwie 17 lat. Będąc najmłodszym z grupy i daleko od domu, nie wiedział, czego oczekiwać.
– Były noce wątpliwości, kiedy myślałem, że to wszystko porzucę, ale to, co mnie podtrzymywało, żeby iść dalej, to ludzie – mówił.
Podziękował swoim rodzicom, przyjaciołom i uczelni. Do swoich kolegów – absolwentów z rocznika 2025 apelował, aby byli lekarzami, którzy nie tylko leczą choroby, ale pojawiają się tam, gdzie ich najbardziej potrzebują.
Alexandra Pissa, która pełniła rolę starościny roku ED, również podziękowała rodzinom, przyjaciołom oraz uczelni. Podkreśliła, że sześć lat temu, kiedy ona i jej koledzy przyjechali na WUM, mieli obawy związane z nowym krajem, językiem, kulturą, ale uczelnia z czasem stała się ich drugim domem.
– Mimo, że były momenty, w których czuliśmy, że to najdłuższe sześć lat naszego życia, stojąc tu teraz czuję, jak czas bardzo szybko upłynął. Co to była za przygoda! – mówiła Alexandra – Będąc dziś na końcu tego rozdziału, kiedy każdy z nas przygotowuje się do dalszej drogi, mam nadzieję, że poświęcimy chwilę, aby docenić wszystko, przez co przeszliśmy i czym się staliśmy. Zabierzemy ze sobą nie tylko zdobytą wiedzę, ale także śmiech z naszych rozmów grupowych, empatię do naszych pacjentów i przyjaźnie, które zamieniły się w rodzinę.
– Jesteśmy na finiszu jednej z najdłuższej, najbardziej wymagającej, ale też najbardziej zmieniającej życie podróży. Ale jaka to była podroż! – powiedział z kolei Michail Koutentakis, laureat m.in. Interstudent 2025 Award.
Michail podziękował uniwersytetowi za to, że był jego drugim domem. Miejscem, które nie tylko nauczyło medycyny, ale także dało mu życie, o jakim marzył, przestrzeń do rozwoju, cel, przyjaźnie, które zmieniły się w rodziny.
– To tutaj się potknęliśmy, to tutaj powstaliśmy. Tutaj nauczyliśmy się, że doskonałość to nie jest perfekcja, ale odwaga, żeby trwać, każdego dnia, zwłaszcza wtedy, kiedy nikt nie patrzy – mówił Michail. I wspomniał jeszcze jedną cenną rzecz, którą wyniósł z WUM: – Uczelnia nauczyła mnie, jak być sobą. Bo na koniec trzeba żyć po swojemu, tylko wtedy to wszystko coś znaczy.
Przemówienia wygłosili również dr Michał Macech, nauczyciel akademicki z Katedry i Kliniki Chirurgii Ogólnej, Naczyniowej, Endokrynologicznej i Transplantacyjnej UCK WUM. Zachęcał młodych do tego, aby w swoim dalszym życiu nie szukali natychmiastowej przyjemności, ale długoterminowej satysfakcji. Satysfakcji, która wiąże się niejednokrotnie z trudem i niedogodnościami, ale ma prawdziwą wartość. Prosił ich także o odpowiedzialność, bo zajmowanie się ludzkim życiem jest bezcenne. Radził, aby zawsze pamiętali i dbali o swoje rodziny.
– Żeglujcie po otwartych wodach, bo czeka na was rozległy ocean – powiedział na koniec do swoich wychowanków.
Zwieńczeniem dyplomatorium był recital w wykonaniu prof. Piotra Wilczyńskiego. Przypieczętowaniem zaś – rzucenie biretami oraz pamiątkowe zdjęcie absolwentów.
W dyplomatorium, prócz wymienionych, udział wzięli: prof. Agnieszka Cudnoch-Jędrzejewska, prorektorka ds. klinicznych i inwestycji, dr hab. Justyna Teliga-Czajkowska, prodziekan WNoZ, dr hab. Agnieszka Bazylko, prodziekan WF, dr hab. Piotr Regulski, prodziekan WLS, prodziekani Wydziału Lekarskiego: prof. Aneta Nitsch-Osuch, prof. Tadeusz Grochowiecki, prof. Renata Główczyńska, Wojciech Bogusz, zastępca kanclerza WUM, studenci – członkowie samorządów wydziałowych oraz organizacji studenckich, rodziny i przyjaciele absolwentów.
Oprawę muzyczną wydarzenia - pieśń „Gaude Mater Polonia”, hymn uczelni "Medycyna" oraz pieśń „Gaudeamus Igitur” - zapewnił Chór Warszawskiego Uniwersytetu Medycznego pod dyrekcją Daniela Synowca.
Zachęcamy do obejrzenia krótkiej relacji filmowej z ceremonii
