Rektor, Senat i cała społeczność akademicka
Warszawskiego Uniwersytetu Medycznego
z żalem przyjęli informację o śmierci
prof. dr hab. n. med. Wandy Mitkiewicz-Bochenek
wybitnego specjalisty w dziedzinie otolaryngologii i audiologii,
absolwentki Wydziału Lekarskiego Akademii Medycznej w Warszawie (rocznik 1950),
która całe swoje późniejsze życie zawodowe i naukowe związała z Kliniką Otolaryngologii macierzystej Uczelni (1951-1993),
członka Polskiego Towarzystwa Otolaryngologicznego i Francuskiego Towarzystwa Otolaryngologów,
odznaczonej Złotym Krzyżem Zasługi.
Rodzinie i Bliskim
Pani Profesor
składamy wyrazy głębokiego współczucia i wsparcia.
Non Omnis Moriar
Z wielkim żalem żegnamy
prof. dr hab.
Marię Wąsik
cenionego pracownika nauki i oddanego dydaktyka.
Pani Profesor całe swoje życie zawodowe poświęciła
Zakładowi Immunologii Klinicznej WUM.
Kierownik i zespół Zakładu Immunologii Klinicznej
Warszawskiego Uniwersytetu Medycznego
Z wielkim żalem żegnamy
Pana Profesora Bogdana Kamińskiego.
Pan Profesor był pionierem polskiej anestezjologii, naukowcem, wyjątkowym nauczycielem akademickim.
Cechował się wszechstronnością, obejmując wiele dziedzin medycyny, a także sztuki.
Był doskonałym tłumaczem literatury i podręczników anglojęzycznych.
Jego cała kariera zawodowa była związana z ośrodkiem uniwersyteckim w Warszawie.
Profesor Bogdan Kamiński początkowo kierował Oddziałem Anestezjologii.
W 1964 roku oddział przekształcono w Zakład, a następnie w roku 1981
w Katedrę Anestezjologii i Intensywnej Terapii Akademii Medycznej w Warszawie.
Pełnił funkcję kierownika Katedry do roku 2000.
Całe swoje życie Pan Profesor Bogdan Kamiński poświęcił medycynie,
pomocy innym, nauce i kształceniu kolejnych pokoleń anestezjologów.
Jest autorem wielu publikacji naukowych o zasięgu międzynarodowym, opracował liczne podręczniki dla lekarzy i studentów.
Już na początku lat 60. XX wieku zorganizował i prowadził Studenckie Koło Naukowe „ANKONA”,
które cieszyło się ogromną popularnością i funkcjonuje do dziś kształcąc nowe pokolenia entuzjastów anestezjologii.
W dniu 6 stycznia 2021 roku śmierć zabrała nam Pana Profesora,
ale na zawsze pozostanie w naszych sercach i umysłach
Cześć Jego pamięci.
Dziekan Wydziału Lekarskiego wraz z Kolegium Dziekańskim
Rektor, Senat, studenci i cała społeczność akademicka
Warszawskiego Uniwersytetu Medycznego
z wielkim smutkiem przyjęli informację o śmierci
w wieku 92 lat
pioniera współczesnej polskiej anestezjologii,
prof. dr. hab. n. med. Bogdana Kamińskiego.
Kierownika Oddziału, Zakładu, a następnie Katedry Anestezjologii i Intensywnej Terapii
Akademii Medycznej w Warszawie w latach 1964-2000.
Żegnamy Współtwórcę anestezjologii akademickiej w naszej Uczelni, który w 1956 roku rozpoczął pracę w I Klinice Chirurgicznej
mieszczącej się w obecnym Szpitalu Klinicznym Dzieciątka Jezus, kierowanej początkowo przez prof. Tadeusza Budkiewicza,
a następnie przez prof. Jana Nielubowicza.
Odszedł wielki Naukowiec, ceniony Nauczyciel akademicki,
Lekarz z powołania, Człowiek, który całe zawodowe życie związany był z naszą Uczelnią.
Profesor już na początku lat 60. XX w. zainicjował powstanie Studenckiego Koła Naukowego „Ankona”,
które do dziś skupia kolejne pokolenia anestezjologów.
W latach 1971-1974 Pan Profesor był prezesem Towarzystwa Anestezjologów Polskich,
a w latach 1979-1985 wiceprezesem Zarządu Głównego Polskiego Towarzystwa Lekarskiego.
W 1982 roku otrzymał tytuł zagranicznego członka Brytyjskiego Kolegium Anestezjologów.
Rodzinie i Bliskim Pana Profesora składamy wyrazy głębokiego współczucia.
Rektor, Senat i cała społeczność akademicka
Warszawskiego Uniwersytetu Medycznego
z żalem przyjęli informację o śmierci
wybitnego specjalisty w dziedzinie radiologii,
pioniera polskiej neuroradiologii interwencyjnej
dr. hab. n. med. Anatola Dowżenki
prof. nadzwyczajnego Akademii Medycznej w Warszawie
związanego z naszą Uczelnią w latach 1998 – 2011,
Kierownika Zakładu Radiologii Stomatologicznej i Szczękowo-Twarzowej (2002- 2011).
Pani prof. Annie Członkowskiej i Panu prof. Andrzejowi Członkowskiemu
przekazujemy wyrazy współczucia i wsparcia po śmierci Brata i Szwagra.
Jesteśmy myślami z całą Rodziną i Bliskimi Zmarłego.