Rektor, Senat i cała społeczność akademicka
Warszawskiego Uniwersytetu Medycznego

z żalem przyjęli informację o śmierci

Prof. dr. hab. n. med. Wojciecha Kostowskiego

Wybitnego Specjalisty w zakresie farmakologii i psychofarmakologii, 
Nauczyciela i Mentora wielu pokoleń lekarzy. 

Profesor przez wiele lat pracował w Zakładzie Farmakologii Eksperymentalnej 
na stanowiskach asystenta, adiunkta oraz docenta (1964-1975). 
Kierował również zespołem nauczania farmakologii 
na II Wydziale Lekarskim (1975-1997).

W 1977 tworzył Zakład Farmakologii i Fizjologii Układu Nerwowego w Instytucie Psychiatrii i Neurologii w Warszawie, w którym był Kierownikiem od początku jego powstania do momentu przejścia na emeryturę. Pozostał Profesorem w tej jednostce, a także w Katedrze i Zakładzie Farmakologii Doświadczalnej i Klinicznej Warszawskiego Uniwersytetu Medycznego.

Profesor był przewodniczącym Wydziału VI Nauk Medycznych PAN (2007-2010), 
Komisji Rejestracji Leków (1989-1992)
oraz Rady Naukowej Instytutu Psychiatrii i Neurologii (1991-1999), 
Prezesem Polskiego Towarzystwa Farmakologicznego (1990-1995), 
Członkiem rzeczywistym PAN i Członkiem czynnym PAU.

W 2009 został uhonorowany tytułem Doktora Honoris Causa Śląskiego Uniwersytetu Medycznego.
Był też odznaczony Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski 
oraz Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski.

Rodzinie i Bliskim Profesora 

składamy wyrazy głębokiego współczucia.

Msza św. odbędzie się 26 kwietnia o godz. 10:30 w kościele św. Anny w Wilanowie,
po której nastąpi odprowadzenie Zmarłego do grobu rodzinnego na cmentarzu wilanowskim.
 

Rektor, Senat i cała Społeczność Akademicka
Warszawskiego Uniwersytetu Medycznego

z głębokim żalem żegnają

wybitnego Specjalistę z zakresu diabetologii

Prof. dra hab. n. med.
Jana Tatonia

Pierwszego i długoletniego Kierownika Katedry i Kliniki Chorób Wewnętrznych i Diabetologii, 
inicjatora powołania specjalizacji z diabetologii, współtwórcę Polskiego Towarzystwa Diabetologicznego.

Profesor był pierwszym Krajowym Konsultantem w dziedzinie diabetologii oraz Członkiem Rady Europejskiego Towarzystwa Badań Cukrzycy
i Ekspertem Światowej Organizacji Zdrowia w dziedzinie cukrzycy. Autorem koncepcji metodologii edukacyjnego systemu opieki diabetologicznej.

Dorobek naukowy profesora to m.in. ponad 460 publikacji naukowych z dziedziny klinicznych problemów cukrzycy i chorób metabolicznych. 
Był też współautorem 32 monografii zawodowo-naukowych dla lekarzy. 

Otrzymał liczne Nagrody I i II stopnia Ministra Zdrowia oraz Rektora Akademii Medycznej w Warszawie,
a także Nagrody Rady Naukowej przy Ministrze Zdrowia i Nagrody Instytutu Leków. 

Profesor cieszył się uznaniem międzynarodowego środowiska medycznego i naukowego. Pracował w Joslin Clinic Harvard Medical School w Bostonie (USA),
w Klinicznym Szpitalu Uniwersytetu Genewskiego i Uniwersytetu w Düsseldorfie, Szpitalu Diabetologicznym Steno w Kopenhadze
i w Szpitalu Klinicznym Uniwersytetu w Lund w Szwecji. 

Rodzinie i Bliskim Profesora składamy wyrazy szczerego i głębokiego współczucia.
 

Rektor, Senat i cała Społeczność Akademicka
Warszawskiego Uniwersytetu Medycznego

z głębokim żalem żegnają

Doktora Honoris Causa Warszawskiego Uniwersytetu Medycznego

Prof. dr. hab. n. med. Zdzisława Machonia

wybitnego Farmaceutę i Chemika,
jednego z nielicznych polskich twórców oryginalnych leków syntetycznych
 oraz Inicjatora rozwijania w kraju nowej dyscypliny naukowej jaką była chemia medyczna.

Dorobek naukowy Profesora obejmuje ponad 90 prac naukowych doświadczalnych,
5 prac monograficznych, 51 patentów i zgłoszeń patentowych oraz ponad 30 komunikatów naukowych.

Profesor angażował się w działalność społeczną w organizacjach i towarzystwach naukowych,
był też Członkiem wielu komitetów i towarzystw naukowych.
W latach 1964-1967 piastował funkcję Sekretarza Wrocławskiego Oddziału PTFarm
i Wiceprzewodniczącego Zarządu Wrocławskiego Oddziału PTChem,
a w latach 1983-1986 - Przewodniczącego Wrocławskiego Oddziału PTFarm. 

Był Członkiem Komitetu Terapii i Nauki o Leku PAN oraz Przewodniczącym Komisji Leku Syntetycznego i Projektowania Nowych Leków,
a w latach 1992-1998 Członkiem Rady Naukowej Instytutu Immunologii i Terapii Doświadczalnej PAN.

Otrzymał wiele prestiżowych nagród, wyróżnień i odznaczeń,
wśród nich: Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, Medal Komisji Edukacji Narodowej i Medal im. Stanisława Binieckiego,
medal „Zasłużony dla Instytutu Immunologii i Terapii Doświadczalnej PAN”. 

Rodzinie i Bliskim Profesora

składamy wyrazy głębokiego współczucia.
 

Rektor, Senat i cała społeczność akademicka
Warszawskiego Uniwersytetu Medycznego

z żalem przyjęli informację o śmierci

Prof. dr hab. n. med. dr h.c. Janusza Woytonia

Doctora Honoris Causa Warszawskiego Uniwersytetu Medycznego,
jednego z Nestorów polskiego położnictwa i ginekologii,
Ojca polskiej perinatologii,
Twórcy jednego z pierwszych centrów monitorowania dobrostanu płodu,
którego pionierskie badania zapoczątkowały nową erę w położnictwie.

Profesor przez lata pełnił funkcję
Kierownika Kliniki Rozrodczości i Położnictwa Akademii Medycznej we Wrocławiu (1974- 2002).

Był Autorem monografii pt. „Fizjopatologia płynu owodniowego”,
pierwszego tego rodzaju opracowania na świecie.

Jako Prezes Zarządu Głównego Polskiego Towarzystwa Ginekologicznego,
honorowy członek Towarzystwa Ginekologów Niemieckich, Słowackich
oraz członek międzynarodowych towarzystw naukowych,
przez dziesięciolecia wspierał i czuwał nad rozwojem naukowym wielu lekarzy.
 

Rodzinie i Bliskim Pana Profesora

składamy wyrazy głębokiego współczucia.

Rektor, Senat i cała społeczność akademicka

Warszawskiego Uniwersytetu Medycznego

ze smutkiem przyjęli informację o śmierci

Autorytetu polskiej Medycyny Ratunkowej

Prof. dr. hab. n. med. Andrzeja Zawadzkiego

Założyciela i pierwszego Kierownika Zakładu Medycyny Ratunkowej w latach 2001-2011,

Promotora rozpraw doktorskich,

Nauczyciela wielu pokoleń lekarzy,

Autora i Współautora licznych prac naukowych,

dzięki któremu powstał pierwszy w Polsce podręcznik

 „Medycyny ratunkowej i katastrof” pod jego redakcją naukową,

Członka Rady Naukowej czasopisma „Anestezjologia i Ratownictwo”,

Konsultanta Krajowego i Wojewódzkiego w dziedzinie Medycyny Ratunkowej.

Pozostanie na zawsze w naszej pamięci.

Rodzinie i bliskim

Składamy wyrazy głębokiego współczucia