Kardiowerter-defibrylator (ICD) to wszczepialne urządzenie służące do wykrywania i przerywania zagrażających życiu zaburzeń rytmu serca. Standardowo elektrody ICD wprowadzane są do serca przez układ żylny pacjenta, jednak chory nie mógł być poddany konwencjonalnej metodzie z powodu obecności przetok dializacyjnych. Dlatego zdecydowano się na formę pozanaczyniową. – W formie pozanaczyniowej elektroda wszczepiana jest pod mostek do przestrzeni graniczącej bezpośrednio z sercem z pominięciem żył – tłumaczy prof. Marcin Grabowski, kierownik I Katedry i Kliniki Kardiologii UCK WUM. I podkreśla, że nowa metoda umożliwia położenie elektrody blisko serca, co daje możliwość zastosowania tzw. stymulacji antytachyarytmicznej - lepiej tolerowanej przez pacjentów niż wyładowanie wysokoenergetyczne.
Procedurę przeprowadził 15 listopada br. zespół operatorów z I Katedry i Kliniki Kardiologii UCK WUM w składzie: dr Marcin Michalak i dr Łukasz Januszkiewicz wraz z zespołem pielęgniarskim: mgr Dorotą Świątek, mgr Elżbietą Świętoń i mgr Oleksandrą Solohub i elektroradiologiem mgr Katarzyną Zawiłą. Zabieg odbył się przy wsparciu kardiochirururgicznym prof. Mariusza Kuśmierczyka z Kliniki Chirurgii Serca, Klatki Piersiowej i Transplantologii. Pacjenta znieczulał dr Maciej Michałowski z zespołem.
To drugie takie wszczepienie w Polsce. Pierwszy zabieg odbył się dzień wcześniej w Centrum Zaburzeń Rytmu Serca Narodowego Instytutu Kardiologii.
