O procesie kształcenia położnej w Polsce

Jak wyglądają studia na kierunku położnictwo? Jakie umiejętności nabywają absolwenci? Jakie są szczegółowe efekty kształcenia? Gdzie mogą pracować absolwenci położnictwa? „Aktualnie obserwujemy bardzo duże zapotrzebowanie na rynku medycznym na absolwentki i absolwentów położnictwa – nasze młode koleżanki i nasi młodzi koledzy mogą wybierać najbardziej atrakcyjne oferty, negocjować warunki zatrudnienia. Ta sytuacja bardzo dobrze rokuje dla przyszłości tego zawodu, jego rozwoju i prestiżu” – mówi dr n. med. Grażyna Bączek z Zakładu Dydaktyki Ginekologiczno-Położniczej WUM.

Zachęcamy do lektury artykułu, którego autorem jest dr n. med. Grażyna Bączek z Zakładu Dydaktyki Ginekologiczno-Położniczej WUM. Artykuł został stworzony do numeru 2/2020 czasopisma MDW.

KSZTAŁCENIE POŁOŻNEJ W POLSCE – UWARUNKOWANIA I MOŻLIWOŚCI

System kształcenia położnych w Polsce oparty jest obecnie na kształceniu uniwersyteckim. Od 2000 r. absolwenci szkół licealnych mogą uzyskać zawód położnej, aplikując na I stopień studiów na kierunku położnictwo. Studia trwają 3 lata (6 semestrów) – kończą się uzyskaniem tytułu licencjata położnictwa. Tytuł ten uprawnia absolwentki i absolwentów do ubiegania się o prawo wykonywania zawodu, które przyznają Okręgowe Izby Pielęgniarek i Położnych. Uzyskanie tytułu licencjata umożliwia również (po zdaniu egzaminu wstępnego) kontynuowanie kształcenia uniwersyteckiego na studiach II stopnia. Studia te trwają 2 lata (4 semestry) i kończą się uzyskaniem tytułu magistra położnictwa. Tytuł magistra otwiera drogę do kształcenia na III stopniu – aplikowanie do Szkoły Doktorskiej. Ta ścieżka kończy się uzyskaniem tytułu doktora nauk o zdrowiu.

Najważniejsze elementy procesu kształcenia położnych reguluje Rozporządzenie Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego z dnia 26 lipca 2019 r. w sprawie standardów kształcenia dla kierunków studiów: lekarskiego, lekarsko-dentystycznego, farmacji, pielęgniarstwa i położnictwa (poprzednie rozporządzenie z 2012 r.)

Studia pierwszego stopnia mają profil praktyczny i liczą co najmniej 4720 godzin (180 ECTS), z czego połowę stanowią za-jęcia praktyczne i praktyki zawodowe. W zakresie wiedzy absolwent zna i rozumie specjalistyczną problematykę z zakresu położnictwa, neonatologii i ginekologii, rozwój, budowę i funkcje organizmu człowieka w warunkach prawidłowych i patologicznych, etiologię, patomechanizm, objawy, przebieg i sposoby postępowania diagnostycznego i terapeutyczno-opiekuńczego w wybranych jednostkach chorobowych w chorobach wewnętrznych, chirurgii, pediatrii i psychiatrii, uwarunkowania i mechanizmy funkcjonowania człowieka zdrowego i chorego, system opieki zdrowotnej w Rzeczypospolitej Polskiej i wybranych państwach członkowskich Unii Europejskiej, zasady promocji zdrowia i profilaktyki chorób, modele opieki położniczej nad kobietą w każdym okresie życia i stanie zdrowia, etyczne, społeczne i prawne uwarunkowania wykonywania zawodu położnej.

W zakresie umiejętności absolwent potrafi:
– udzielać świadczeń zdrowotnych w przypadku: kobiety ciężarnej, kobiety rodzącej, kobiety w okresie połogu i noworodka oraz kobiety chorej ginekologicznie, w zakresie promocji zdrowia, profilaktyki i profesjonalnej opieki położniczo-ginekologicznej, prekoncepcyjnej, prenatalnej, perinatalnej, a także w przypadku kobiety w okresie przekwitania i senium,
– rozpoznawać ciążę, sprawować opiekę nad kobietą w ciąży fizjologicznej i wykonywać badania niezbędne do monitorowania jej przebiegu,
– samodzielnie prowadzić i przyjmować poród fizjologiczny (w warunkach szpitalnych i pozaszpitalnych) i poród z położenia miednicowego, także z nacięciem i szyciem krocza,
– monitorować płód z wykorzystaniem aparatury medycznej oraz wykrywać stany odbiegające od normy u matki i dziecka w okresie ciąży, porodu i połogu,
– podejmować do czasu przybycia lekarza konieczne działania w sytuacjach nagłych, w tym ręcznie wydobyć łożysko i ręcznie zbadać macicę,
– sprawować opiekę nad matką i noworodkiem, promując karmienie naturalne, monitorując przebieg okresu poporodowego oraz badając noworodka, a także podejmując w sytuacjach nagłych wszelkie niezbędne działania, w tym natychmiastową reanimację,
– sprawować opiekę ginekologiczno-położniczą nad kobietą,–prowadzić działalność edukacyjno-zdrowotną w zakresie przygotowania do życia w rodzinie, metod planowania rodziny, ochrony macierzyństwa i ojcostwa, przygotowania do rodzicielstwa i urodzenia dziecka, łącznie z poradnictwem na temat higieny i żywienia, w tym poradnictwem laktacyjnym, oraz prowadzić profilaktykę chorób kobiecych i patologii położniczych,
– udzielać pierwszej pomocy i podejmować działania ratownicze w ramach resuscytacji krążeniowo-oddechowej,
– przeprowadzać badanie podmiotowe i przedmiotowe w celu postawienia diagnozy pielęgniarskiej lub położniczej,
– wystawiać recepty na leki, środki spożywcze specjalnego przeznaczenia żywieniowego i wyroby medyczne niezbędne do kontynuacji leczenia w ramach realizacji zleceń lekarskich,
– decydować o rodzaju i zakresie świadczeń opiekuńczo-pielęgnacyjnych,
– samodzielnie udzielać świadczeń zapobiegawczych, diagnostycznych, leczniczych i rehabilitacyjnych w zakresie określonym w przepisach,
– dokonywać analizy jakości opieki położniczo-neonatologicznej i ginekologicznej,– organizować pracę własną i podległego personelu oraz współpracować w zespołach opieki zdrowotnej.
W zakresie kompetencji społecznych absolwent położnictwa kieruje się dobrem pacjenta, szanuje godność i autonomię osób powierzonych opiece, okazuje zrozumienie dla różnic światopoglądowych i kulturowych oraz empatię w relacji z pacjentem i jego rodziną. Przestrzega praw pacjenta, samodzielnie i rzetelnie wykonuje zawód zgodnie z zasadami etyki. Przestrzega wartości i powinności moralnych w opiece nad pacjentem. Ponosi odpowiedzialność za wykonywane czynności zawodowe. Zasięga opinii ekspertów w przypadku trudności z samodzielnym rozwiązaniem problemu. Przewiduje i uwzględnia czynniki wpływające na reakcje własne i pacjenta. Dostrzega i rozpoznaje własne ograniczenia w zakresie wiedzy, umiejętności i kompetencji społecznych oraz dokonuje samooceny deficytów i potrzeb edukacyjnych.

Szczegółowe efekty kształcenia wywodzą się z czterech dziedzin nauki i odpowiadających im subdyscyplin:
– nauki podstawowe (anatomia, fizjologia, patologia, embriologia i genetyka, biochemia i biofizyka, mikrobiologia i parazytologia, farmakologia, radiologia),
– nauki społeczne (psychologia, socjologia, pedagogika, prawo medyczne, zdrowie publiczne, język angielski),
– nauki w zakresie podstaw opieki położniczej (podstawy opieki położniczej, etyka zawodu położnej, promocja zdrowia, podstawowa opieka zdrowotna, dietetyka, organizacja pracy położnej, badanie fizykalne, zakażenia szpitalne, system informacji w ochronie zdrowia),
– nauki w zakresie opieki specjalistycznej (techniki położnicze i prowadzenie porodu, położnictwo i opieka położnicza, ginekologia i opieka ginekologiczna, neonatologia i opieka neonatologiczna, pediatria i pielęgniarstwo pediatryczne, choroby wewnętrzne, chirurgia, psychiatria, anestezjologia i stany zagrożenia życia, rehabilitacja w położnictwie, neonatologii i ginekologii, podstawy ratownictwa medycznego, badania naukowe w położnictwie, seminarium dyplomowe).

Doświadczenie kliniczne student zdobywa w czasie zajęć praktycznych i praktyk zawodowych. Musi w ich trakcie wykazać się następującymi efektami:
– udzielanie porad kobietom ciężarnym, w tym przeprowadzenie co najmniej 100 badań prenatalnych,
– sprawowanie opieki nad co najmniej 40 kobietami ciężarnymi,
– przyjęcie co najmniej 40 porodów albo co najmniej 30 porodów i asysta przy co najmniej 20 porodach,
– aktywny udział w przyjmowaniu porodu z położenia miednicowego, a w przypadku gdy jest to niemożliwe – w warunkach symulowanych,
– nacięcie krocza i zakładanie szwów, a w przypadku gdy jest to niemożliwe – w warunkach symulowanych,
– opieka nad co najmniej 40 kobietami, u których mogą wystąpić powikłania w trakcie ciąży, porodu i połogu,
– opieka nad co najmniej 100 kobietami w okresie połogu i zdrowymi noworodkami,
– obserwacja i opieka nad noworodkami niedonoszonymi, przenoszonymi, z niską masą urodzeniową i chorymi,
– opieka nad kobietami z objawami patologicznymi ginekologicznymi i położniczymi.

Studia pierwszego stopnia na kierunku położnictwo kończą się egzaminem dyplomowym, składającym się z części teoretycznej i praktycznej. Egzamin dyplomowy, po złożeniu pracy dyplomowej (studium przypadku), obejmuje sprawdzenie wiedzy i umiejętności praktycznych zdobytych w całym okresie studiów. Licencjat z położnictwa pozwala (po uzyskaniu prawa wykonywania zawodu) na podjęcie pracy w wielu obszarach – szpital (sala porodowa, oddział położniczo-noworodkowy, oddział patologii ciąży, oddział neonatologii, patologii noworodka, OIOM neonatologiczny, oddział ginekologii, izba przyjęć), opieka środowiskowa, przychodnie. Aktualnie obserwujemy bardzo duże zapotrzebowanie na rynku medycznym na absolwentki i absolwentów położnictwa – nasze młode koleżanki i nasi młodzi koledzy mogą wybierać najbardziej atrakcyjne oferty, negocjować warunki zatrudnienia. Ta sytuacja bardzo dobrze rokuje dla przyszłości tego zawodu, jego rozwoju i prestiżu.


Grażyna Bączek – doktor nauk medycznych, magister pielęgniarstwa, położna, Konsultant Wojewódzki w dziedzinie pielęgniarstwa ginekologicznego i położniczego, Dyrektor ds. Położnych i Pielęgniarek w Szpitalu św. Zofii, asystent w Zakładzie Dydaktyki Ginekologiczno-Położniczej Wydziału Nauk o Zdrowiu Warszawskiego Uniwersytetu Medycznego, opiekun Studenckiego Koła Naukowego Położnych.