Co może foka PARO. Spotkanie z japońskim naukowcem na WUM

PARO to robot przypominający małą fokę grenlandzką. Odbiera bodźce z otoczenia, zachowuje się adekwatnie do sytuacji, reaguje na swoje imię. To tylko niektóre z jego umiejętności. Stosuje się go w terapii m.in. osób starszych cierpiących na Alzheimera. Jego skuteczność porównywana jest do zooterapii. Dwa takie urządzenia trafiły w maju br. na WUM. A w piątek, 7 października, z twórcą PARO mieli okazję spotkać się studenci z koła naukowego „Psyche”.

Prof. Takanori Shibata, bo to właśnie o nim mowa, wprowadził uczestników spotkania w świat sztucznej inteligencji PARO. Opowiedział o charakterystyce robotów towarzyszących, których głównym zadaniem jest poprawa nastroju i niwelowanie poziomu stresu. Robot służy też socjalizacji – uczy nawiązywania relacji, stymuluje interakcje pomiędzy pacjentami i opiekunami, a także obniża poziom osamotnienia. Wspólnie zastanawiano się nad zaletami i ograniczeniami pracy z foką PARO w porównaniu do klasycznej zooterapii. Jak tłumaczył prof. Shibata, PARO przynosi bardzo dużą korzyść w tych szpitalach i ośrodkach opieki, w których żywe zwierzęta mogą stanowić przeszkodę w leczeniu lub ich wprowadzenie stanowi problem logistyczny. Uczestnicy spotkania poszukiwali również optymalnych zastosowań dla robotów na WUM – zarówno w kontekście klinicznym, jak i poza klinicznym (np. organizacji warsztatów).

Roboty zostały przekazane uczelni w ramach wsparcia i pomocy dla Ukrainy. Trafiły pod opiekę Uniwersyteckiej Poradni Psychologicznej CM WUM i Studium Psychologii Zdrowia WUM. Gdzie obecnie "pracują" foki? - Nasze dotychczasowe działania z PARO mają charakter celowany - wyszukujemy ośrodki w których przebywa lub uczy się więcej dzieci z Ukrainy i tam kierujemy je na określony czas. Foki PARO używane są m.in. w przedszkolach i szkołach podstawowych, wspierając integrację dzieci z Ukrainy z tymi z Polski. Wykorzystywane są także do pracy z dziećmi z Ukrainy z diagnozą zaburzeń ze spektrum autyzmu (w Centrum Terapii Integracyjnej SPEKTRUM). Wspierają nas także w pracy ze studentami w Uniwersyteckiej Poradni Psychologicznej CM WUM, gdzie również często zaglądają do nas studenci z Ukrainy. PARO są bardzo zapracowanymi pracownikami WUM – mówi dr Magdalena Łazarewicz ze Studium Psychologii Zdrowia WUM, organizatorka spotkania.

Studenci, którzy mają pomysły na zastosowanie PARO i chcieliby się włączyć w pracę z ich wykorzystaniem jako wolontariusze a także chcieliby współtworzyć artykuł przeglądowy o PARO zachęcani są do kontaktu z dr Łazarewicz (magdalena.lazarewicz@wum.edu.pl)