W pierwszym roku istnienia na wydziale było 44 studentów medycyny oraz 14 farmacji. Pierwsze dyplomy wydano 18 absolwentom w 1813 roku, w tym 6 doktorom medycyny, 4 chirurgom I rzędu, 1 chirurgowi II rzędu, 5 aptekarzom i 2 farmaceutom. 7 czerwca 1810 odbyła się uroczysta inauguracja Wydziału Akademicko-Lekarskiego. Pierwsze kliniki dla studentów wydziału powstały w 1811 roku w Szpitalu św. Rocha. Wydział korzystał także z sal w Szpitalu św. Łazarza.
W 1815 roku proklamowano Królestwo Polskie. 19 listopada 1816 roku car Aleksander I ustanowił Królewski Uniwersytet Warszawski, a współtworzyli go przedstawiciele medycyny warszawskiej. Czasy rozbiorów rzecz jasna nie sprzyjały stabilizacji uczelni. Przez kolejne lata uniwersytet zmieniał nazwę, zakres działania, a nawet język wykładowy. Po powstaniu listopadowym w 1831 r. uczelnia została zamknięta. Jednak już w 1857 r. otwarto Akademię Medyko-Chirurgiczną. Kolejną zmianę przyniósł rok 1862, kiedy to powstała Szkoła Główna z Wydziałem Lekarskim.
W 1869 r. na mocy carskiego ukazu Szkoła Główna zostaje zamknięta, a w jej miejsce powołano Cesarski Uniwersytet Warszawski z wykładowym językiem rosyjskim na wszystkich wydziałach. Przy Wydziale Lekarskim istniał Oddział Farmaceutyczny.
Odrodzenie warszawskiego kształcenia medycznego stało się możliwe dopiero w początkach I wojny światowej, gdy gubernator warszawski podjął decyzję o reaktywowaniu uczelni na trzech wydziałach: Prawa i Nauk Państwowych, Filozoficznym i Matematyczno-Przyrodniczym, z polskim językiem wykładowym. Do najbardziej zaangażowanych organizatorów nowego Uniwersytetu Warszawskiego należał wybitny lekarz i społecznik – Józef Polikarp Brudziński, późniejszy pierwszy rektor odrodzonego uniwersytetu, otwartego 15 października 1915 r. Na Wydziale Matematyczno-Przyrodniczym powstał wówczas Oddział Przygotowawczo-Lekarski. Zorganizowano również 3-letnie kursy farmaceutyczne. W 1916 r. Oddział Przygotowawczo-Lekarski Uniwersytetu przekształcono w samodzielny Wydział Lekarski.
W niepodległej Polsce odrodzony Uniwersytet powołał w swej strukturze osobną jednostkę kształcącą farmaceutów - od 1926 roku działającą jako Wydział Farmaceutyczny. W latach II wojny światowej w ramach tajnego nauczania medycyny działała Szkoła Docenta Jana Zaorskiego. W 1949 r. utworzono w Warszawie samodzielną Uczelnię o nazwie Akademia Lekarska, której nazwę w 1950 roku zmieniono na Akademia Medyczna i pod taką nazwą istniała przez 58 lat. Od marca 2008 r. na mocy ustawy z dn. 23.01.08 r. Uczelnia wróciła do historycznych korzeni, stając się Warszawskim Uniwersytetem Medycznym.
Władze WUM co roku składają kwiaty pod kamiennym obeliskiem upamiętniającym jubileusz 200-lecia nauczania medycyny w Warszawie. Pomnik znajduje się na terenie Kampusu Banacha. Wmurowano pod nim przesłanie dla społeczności akademickiej WUM o wychowywaniu i nauczaniu młodzieży akademickiej oraz niesieniu pomocy wszystkim chorym i potrzebującym, a także jubileuszową dewizę o służbie „Ludziom i Ojczyźnie”.
Dziś kwiaty złożyli: Rektor WUM – prof. Zbigniew Gaciong, Prorektor ds. Personalnych i Organizacyjnych – prof. Agnieszka Cudnoch-Jędrzejewska, Prorektor ds. Klinicznych i Inwestycji – prof. Wojciech Lisik, Prorektor ds. Umiędzynarodowienia, Promocji i Rozwoju – prof. Paweł Włodarski, Dziekan Wydziału Lekarskiego – prof. Rafał Krenke, Dziekan Wydziału Lekarsko-Stomatologicznego – prof. Dorota Olczak-Kowalczyk, Dziekan Wydziału Farmaceutycznego – dr hab. Piotr Luliński, Prodziekan Wydziału Nauk o Zdrowiu - dr hab. Łukasz Czyżewski, Kanclerz - dr Marta Kijak-Bloch, Zastępca Kanclerza ds. Eksploatacji - Jarosław Prugar, Kwestor – Jolanta Ilków oraz Rzecznik prasowy - Jarosław Kulczycki.
