Konferencja odbyła się 9 i 10 maja. Zorganizowało ją Studenckie Koło Naukowe Pielęgniarstwa Anestezjologicznego i Intensywnej Terapii TIVA. Koło działa przy Zakładzie Nauczania Anestezjologii i Intensywnej Terapii WUM.
Co roku konferencja gromadzi studentów m.in. pielęgniarstwa, ratownictwa medycznego i medycyny, a także osoby na co dzień pracujące w szpitalach.
– Jest nam niezmiernie miło, że widzimy przed sobą ludzi pełnych energii i zaangażowanych, którzy chcą zgłębić swoją wiedzę na temat anestezjologii i intensywnej terapii – mówiła reprezentantka SKN-u Karolina Misiorek \w czasie otwarcia konferencji.
– Mam nadzieję, że dzisiejszy dzień będzie pełen inspiracji i dyskusji – podkreślił Maciej Latos, opiekun naukowy SKN TIVA. I zaznaczył, że cieszy się, że tradycja organizowania konferencji została podtrzymana.
O czym można było posłuchać
Anestezjologia i intensywna terapia to interdyscyplinarna dziedzina, zaś specjaliści, którzy się nią zajmują, muszą posiadać wszechstronną wiedzę oraz współpracować z innymi zawodami medycznymi. Dlatego program konferencji objął bardzo różnorodne zagadnienia, podzielone na cztery bloki tematyczne oraz sesję wykładową.
Resuscytacji w obecności rodziny pacjenta
W pierwszej sesji poświęconej medycynie ratunkowej można było posłuchać o resuscytacji w obecności rodziny pacjenta. Temat budzący wciąż wiele kontrowersji przedstawiła Natalia Sak-Dankowsky.
Rekomendacje Europejskiej Rady Resuscytacji z 2021 r. zawierają zapis mówiący o tym, że zespoły resuscytacyjne powinny oferować możliwość obecności rodziny w czasie wykonywanej RKO w sytuacji, gdy jest to możliwe i bezpieczne, a jeden z członków zespołu może udzielić im pomocy w razie potrzeby.
– Skoro jest to takie konkretne, to dlaczego tego nie robimy, a wiele osób, które o tym słyszy, zastanawia się o co chodzi – mówiła Natalia Sak-Dankowsky.
Wyjaśnieniem może być wciąż dominujący paradygmat postępowania oparty na modelu biomedycznym, który skupia się na leczeniu choroby. Co by pomogło? Wdrażanie zasad opieki zorientowana na osobę, która skupia się na leczeniu człowieka i uwzględnia w tym procesie jego rodzinę.
Tlen jako lek
Kolejną sesję rozpoczął wykład na temat tlenoterapii w OIT dr. hab. Dariusza Kossona.
– Tlen jest bardzo ciekawym pierwiastkiem. Pierwiastkiem, który z jednej strony jest nam potrzebny do życia. Z drugiej strony jego niekontrolowana podaż prowadzi do powikłań. W związku z tym na tlen możemy spojrzeć jak na każdy lek – tłumaczył prelegent.
Następnie omówił parametry wskazujące na to, że tlenu w organizmie jest za mało, wyjaśniał, jak można ustalić zapotrzebowanie na tlen, jak go podawać i dawkować oraz jakich narzędzi używać.
– W tej chwili są teorie, żeby ograniczać podawanie tlenu pacjentom – mówił dr hab. Dariusz Kosson – ale musimy zawsze spojrzeć na pacjenta całościowo i ocenić, czy w danym momencie ze względu na swój stan potrzebuje tego tlenu.
Szpitale doświadczenia a więzi rodzinne
– Obecność osoby bliskiej jest jednym z podstawowych praw pacjenta – mówiła Małgorzata Jadczak w czasie wystąpienia dotyczącego kształtowania więzi rodzinnych poprzez szpitalne doświadczenia. A następnie podkreślała: – To my jesteśmy tak naprawdę rzecznikiem pacjenta, jeśli chodzi o jego prawa - personel pielęgniarski, zwłaszcza w intensywnej terapii - bo tam pacjent nie upomni się sam o siebie.
Obecność rodzin w OIT jest trudną sytuacją, zwłaszcza dla personelu pielęgniarskiego. Jednak nigdy nie należy zapominać, że pacjent ma bliskich. Bliskich, którzy czują frustrację, szok, lęk, irytację, niepewność, poczucie winy. Prelegentka przypomniała, że w 2010 r. u rodzin pacjentów przebywających w intensywnej terapii został rozpoznany system stresu pourazowego u rodzin pacjentów przebywających w intensywnej terapii. Zaznaczyła jednak, że wszystkie te negatywne emocje można minimalizować m.in. doceniając zaangażowanie rodzin w dyskusję o pacjencie, uznanie ich emocji, próbę ich zrozumienia, słuchanie, a w końcu uznanie, że pacjent OITu chce, żeby rodzina przy nim była.
Pozostałe tematy
Jolanta Wołosianka mówiła o kaniulacji ratunkowej; Ignacy Sakiewicz o opiece nad pacjentem w warunkach SOR; Piotr Kołodziejczyk podzielił się swoimi doświadczeniami z pracy na oddziale ratunkowym; Marta Moskal mówiła o zespołach interwencyjnych; Grzegorz Cichowlas o roli żywienia w procesie odtwarzania zdrowia pacjentów; Tomasz Maleńczyk o roli perfuzjonisty w szpitalnej linii ratowania życia; reprezentantki SKN Pielęgniarstwa Anestezjologicznego i Intensywnej Opieki GUMed o działaniach profilaktycznych w obszarze zakażeń odcewnikowych; Lena Serafin o bezstresowym pracowaniu w pielęgniarstwie.
W trzeciej sesji wypowiedzieli się pracownicy bloków operacyjnych. Joanna Kosińka mówiła o pacjentach nagłych, Adam Surowaniec o monitorowaniu hemodynamicznym w trakcie znieczulenia i OIT, Bartosz Sadownik o pracy przy drogach oddechowych, Agnieszka Sobolewska o roli pielęgniarski w zapobieganiu leczeniu następstw w hipotermii śródoperacyjnej oraz Anna Gąsior o komunikacji jako kluczu do pokonywania trudności w dostępie naczyniowym.
Czwarta sesja była poświęcona opiece pooperacyjnej. Głos zabrali: Stanisław Dudek, który mówił o roli USG we wstrząsie; Weronika Czapska, która mówiła o komforcie pacjenta w OIT; Marta Jurkiewicz, która mówiła o tworzeniu optymalnego środowiska w leczeniu ran przewlekłych.
W sesji wykładowej drugiego dnia konferencji wystąpili: Wiktoria Katana z wykładem „Anatomia ręki i szyi”, Karolina Grzegocka z wykładem „Porty naczyniowe – komfort pacjenta w terapii długoterminowej”, Ewelina Kustra z wykładem „Jak poprawnie zbudować bezpieczną linię naczyniową”, Kamila Gos z wykładem „Zasady prowadzenia infuzji”.
Warsztaty
Zarejestrowani na warsztaty uczestnicy wydarzenia mogli dowiedzieć się, jak założyć porty naczyniowe, nauczyć się obsługi USG i poznać zasady kaniulacji pod kontrolą USG, poznać tajemnice prawidłowych linii naczyniowych i kaniulacji naczyń widocznych. Wszystko pod okiem ekspertów.
Fot.: Biuro Komunikacji i Promocji oraz Nicola Klimczak i Julian Remiszewski
