Badania dofinansowywane w ramach konkursu ABM mają pozwolić na opracowanie nowych standardów leczenia, diagnostyki, rehabilitacji lub profilaktyki, a także zwiększyć wiedzę o najbardziej optymalnych klinicznie i kosztowo terapiach. Do drugiej rundy konkursu wpłynęło 76 wniosków, do oceny merytorycznej zostało skierowanych 70, finalnie - na liście projektów zarekomendowanych do dofinansowanie znalazło się 19. Łączna kwota dofinansowania wynosi 241 299 293,74 zł. Nasza uczelnia otrzyma 33 898 558,53 zł. Trzy projekt zrealizujemy samodzielnie, jeden - w konsorcjum ze Warsaw Genomics SA.
Wczesna suplementacja w profilaktyce alergii na mleko krowie u niemowląt karmionych piersią
Ocena tego, czy wczesna suplementacja różnymi interwencjami żywieniowymi, m.in. mlekiem krowim modyfikowanym, preparatem aminokwasowym, pokarmem kobiecym z banku mleka lub pokarmem kobiecym paskalizowanym, może być skuteczną strategią dla pierwotnej profilaktyki alergii na białko mleka krowiego u noworodków karmionych piersią to temat projektu autorstwa dr hab. Andrei Horvath z Kliniki Pediatrii UCK WUM. Projekt został wysoko oceniony, zdobył 150 punktów i otrzymał dofinansowanie w wysokości 22 077 864,75 zł. Pełna nazwa projektu to „Wczesna suplementacja w profilaktyce alergii na mleko krowie u niemowląt karmionych piersią: badanie z randomizacją - eksperyment medyczny.”
Alergia na białka mleka krowiego to jedna z najczęstszych alergii rozpoznawanych u niemowląt i małych dzieci. Jak napisano we wniosku projektowym, aktualne zalecenia dotyczące wczesnego wprowadzania białek mleka krowiego u niemowląt, które nie mogą być karmione piersią, są niespójne ze względu na brak jednoznacznych danych naukowych. Ta luka w wiedzy wskazuje na potrzebę dalszych badań w celu ostatecznego ustalenia związku między wczesną ekspozycją na białka mleka krowiego a rozwojem ABMK, co pozwoli na przygotowanie strategii profilaktyki ABMK opartej na wiarygodnych danych naukowych. Skuteczna profilaktyka ABMK nie tylko znacznie poprawi stan zdrowia, ale również jakość życia pacjentów dotkniętych alergią i ich rodzin.
Diagnostyka procesów zapalnych techniką PET/CT
„Diagnostyka procesów zapalnych techniką PET/CT z zastosowaniem [18F]FDG oraz [18F]Leukocytów własnych badanego” to kolejny projekt z WUM ze 150 punktami i dofinansowaniem w wysokości 3 936 988,36 zł. Głównym badaczem jest prof. Leszek Królicki z Zakładu Medycyny Nuklearnej UCK WUM. Celem projektu jest poprawa rokowania i zmniejszenie śmiertelności, a także optymalizacja stosowanych procedur u chorych z powikłaniami po zabiegach implantacji urządzeń wspomagających funkcje serca i układu naczyniowego.
Jak napisano we wniosku projektowym, w ostatnich latach wyraźnie wzrosła liczba implantacji protez naczyniowych, sztucznych zastawek serca, stymulatorów oraz kardiowerterów-defibrylatorów, ale także obserwuje się stopniowe rozszerzanie wskazań do tych procedur. Istotnym klinicznie powikłaniem tych zabiegów są procesy zapalne okołoimplantowe. Głównym problemem lekarzy-klinicystów jest różnicowanie między infekcyjnym a jałowym zapaleniem. Niska skuteczność antybiotykoterapii profilaktycznej powoduje konieczność opracowania metody diagnostycznej, która pozwoli na różnicowanie przyczyny powikłań u chorych po zabiegach implantacji. W diagnostyce procesów zapalnych wykorzystywane są różnorodne metody obrazowe, ale te z zakresu medycyny nuklearnej pozwalają na rozpoznanie zmian chorobowych znacznie wcześniej i z większą swoistością. Badanie Pozytonowej Tomografii Emisyjnej (PET) z użyciem analogu glukozy zwanego [18F]FDG, znakowanego 18-Fluorem wykazuje wysoką czułość, lecz niską swoistość. Autorzy uważają, iż podanie znakowanych [18F]Leukocytów może znacząco poprawić swoistość badania, co w konsekwencji doprowadzi do skrócenia procesu diagnostycznego oraz poprawy jego skuteczności.
Obniżanie utraty krwi w zwiększonym ryzyku masywnej utraty krwi podczas przeszczepienia wątroby
Projekt pt. „Prospektywne, randomizowane badanie oceniające skuteczność modulacji nadciśnienia wrotnego w okresie przedoperacyjnym u chorych o zwiększonym ryzyku masywnej utraty krwi podczas przeszczepienia wątroby” uzyskał 148 punktów i otrzymał dofinansowanie w wysokości 3 498 741,60 zł. Głównym badaczem jest dr Wacław Hołówko z Katedry i Kliniki Chirurgii Ogólnej, Transplantacyjnej i Wątroby UCK WUM. Celem badania jest bezpośrednie porównanie efektywności dwóch różnych metod modulacji nadciśnienia wrotnego w kontekście ryzyka masywnej utraty krwi podczas przeszczepienia wątroby.
Hipoteza badawcza zakłada, że większa skuteczność wytworzenia przezszyjnego wewnątrzwątrobowego zespolenia wrotno-układowego (TIPS) może istotnie obniżyć utratę krwi i konieczność przetaczania preparatów krwiopochodnych u chorych ze zwiększonym ryzykiem masywnej utraty krwi. Jeśli hipoteza się potwierdzi, będzie miała wpływ na poprawę wczesnych wyników leczenia przeszczepieniem wątroby. Dodatkową korzyścią jest mniejsze zużycie preparatów krwiopochodnych i możliwość zachowania ich do leczenia innych chorych. Czas prowadzenia badania jest przewidziany na 6 pełnych lat. Chorzy będą obserwowani od czasu wpisania na listę oczekujących do 90 dni po transplantacji wątroby.
Wpływ „płynnej biopsji” na strategie leczenia i przeżycie chorych po resekcji lub transplantacji wątroby z powodu przerzutów raka
„Prospektywny randomizowany eksperyment badawczy oceniający wpływ badania ctDNA u chorych po resekcji lub transplantacji wątroby z powodu przerzutów raka jelita grubego lub raka wątrobowokomórkowego (HCC) na strategie leczenia i przeżycie odległe” to projekt autorstwa dr. hab. Oskara Kornasiewicza z Katedry i Kliniki Chirurgii Ogólnej, Transplantacyjnej i Wątroby UCK WUM. WUM jest w tym projekcie liderem, partnerem - WARSAW GENOMICS S.A. Projekt otrzymał dofinansowanie w wysokości 4 384 963,82 zł. Badacze stawiają hipotezę, że zastosowanie ctDNA umożliwi identyfikację wczesnej progresji choroby lub wyodrębni chorych z najwyższym ryzykiem nawrotu.
Jak napisano we wniosku projektowym „płynna biopsja” to zbiorcze określenie, które odnosi się do analizy biomarkerów pochodzenia nowotworowego wyizolowanych z płynów biologicznych pacjentów onkologicznych. Analiza tych składników z krwi może być wykorzystana do wczesnego wykrywania raka, oceny zaawansowania, oceny rokowania, monitorowania lekooporności oraz monitorowania minimalnej choroby resztkowej (MRD). Brakuje jednak badań, które jednoznacznie odpowiadałyby na pytanie, czy wykonanie badania poziomu ctDNA w surowicy chorych może mieć wpływ na ocenę progresji choroby nawrotowej. A także na rodzaj zastosowanego leczenia i poprawę przeżyć. Jeśli hipoteza badawcza się potwierdzi, zastosowanie ctDNA umożliwi identyfikację wczesnej progresji choroby lub wyodrębni chorych z najwyższym ryzykiem nawrotu. Dodatkowo poprawi nadzór nad chorobami i umożliwi ewentualną modyfikację leczenia u pacjentów z rakiem jelita grubego w IV stadium zaawansowania lub chorych po resekcji lub transplantacji wątroby w powody HCC.
Pełna lista dostępna na stronie ABM