Okiem eksperta
Rozumowanie kliniczne jest złożoną umiejętnością, która przekłada się na lepszą jakość opieki nad pacjentami. Dostrzegając potrzebę doskonalenia tej umiejętności i poszerzania kompetencji w zakresie podejmowania decyzji klinicznych, nasz uniwersytet wraz z pięcioma europejskimi ośrodkami realizuje projekt „Clinical reasoning in nursing/midwifery education and clinical practice”. Jego celem jest stworzenie metod i narzędzi służących rozwijaniu rozumowania klinicznego wśród studentów pielęgniarstwa i położnictwa.
Przejściowe zaburzenia oddychania (TTN-transient tachypnea of the newborn) rozwijają się nawet u 10 proc. noworodków, które przychodzą na świat w 32.-34. tygodniu ciąży, trochę rzadziej u noworodków bardziej dojrzałych. Ryzyko wystąpienia tych zaburzeń wrasta w przypadku porodu drogą cięcia cesarskiego. Jak nazwa wskazuje mają charakter przemijający, ale u niektórych noworodków są nasilone i zawsze wymagają zastosowania wsparcia oddechowego. Liczymy, że dzięki podjętym przez nas badaniom mali pacjenci krócej będą wymagali wentylacji, i że uda się zapobiec występowaniu u nich nadciśnienia płucnego często związanego z tym rodzajem zaburzeń oddychania – mówi dr hab. Renata Bokiniec, główny badacz projektu, kierownik Kliniki Neonatologii i Intensywnej Terapii Noworodka WUM.
Pęcherzyki zewnątrzkomórkowe są na całym świecie bardzo „gorącym” przedmiotem badań - zarówno podstawowych, jak i klinicznych. Wybitni eksperci ze świata dzielili się doświadczeniami i wiedzą na ich temat podczas konferencji organizowanej na naszej uczelni w ramach projektu EVIONA, finansowanego przez Narodową Agencję Wymiany Akademickiej (NAWA). Czego nowego dowiedzieliśmy się o mikropęcherzykach i jak to wpłynie na diagnostykę oraz terapię medyczną - wyjaśniają organizatorki wydarzenia: dr Małgorzata Czystowska-Kuźmicz i dr Beata Pyrzyńska z Katedry i Zakładu Biochemii WUM.
Kluczem do skutecznej terapii jest dobra komunikacja. I każdy może się jej nauczyć, są na to dowody w wielu badaniach. Na naszej uczelni szkolimy w tym zakresie nie tylko przyszłych lekarzy, ale też przyszłe pielęgniarki, położne, ratowników medycznych i dietetyków – cały personel medyczny. To wyróżnia nas spośród innych uczelni – mówi dr Antonina Doroszewska ze Studium Komunikacji Medycznej WUM.
Zakażenie wirusem zapalenia wątroby typu C (HCV), wywołujące przewlekłe wirusowe zapalenie wątroby typu C (pwzw C), dotyczy ok. 58 mln osób na świecie. Stanowi ono ważny problem medyczny, ponieważ może prowadzić do poważnych następstw, takich jak niewydolność wątroby oraz rak wątrobowo-komórkowy. Skryty przebieg zakażenia prowadzi zwykle do późnej diagnozy, a ograniczony dostęp do nowoczesnego leczenia, jak i brak szczepionki są powodem ciągłego rozprzestrzeniania się wirusa - mówi dr hab. Kamila Caraballo Cortés z Zakładu Immunopatologii Chorób Zakaźnych i Pasożytniczych.
Obecnie zęby można przeszczepiać, leczy się je, wykorzystując techniki 3 D, a dentyści współpracują z genetykami, fizjoterapeutami, a nawet psychologami. O możliwościach współczesnej stomatologii mówi dr hab. Ewa Czochrowska, specjalista ortodonta z Zakładu Ortodoncji WUM, prodziekan ds. English Dentistry Division i Współpracy Międzynarodowej WLS.
Małe cięcie, mały chirurg, duże cięcie, duży chirurg – to powszechne na przełomie XX i XXI wieku stwierdzenie, wypowiadane oczywiście z przymrużeniem oka, dobrze odzwierciedlało rozwój umiejętności technicznych chirurgów wraz ze zdobywaną wiedzą i doświadczeniem. Operacje o niewielkim zakresie, często obarczone mniejszym ryzykiem poważnych powikłań, wykonywano przez niewielkie cięcia w obrębie powłok jamy brzusznej. Dotyczyło to operacji takich jak naprawa przepukliny brzusznej, usunięcie pęcherzyka żółciowego (cholecystektomia), czy usunięcie wyrostka robaczkowego (appendektomia). Zabiegi te są często pierwszymi wykonywanymi w ramach szkolenia specjalizacyjnego przez rezydentów chirurgii - pisze prof. Michał Grąt z Katedry i Kliniki Chirurgii Ogólnej, Transplantacyjnej i Wątroby.
Specjaliści z Warszawskiego Uniwersytetu Medycznego mają pod opieką ponad 20 tysięcy pacjentów cierpiących na choroby rzadkie. W ramach naszego centrum możemy zapewnić im ciągłość opieki medycznej na wszystkich etapach życia oraz zagwarantować wielospecjalistyczne leczenie – mówi prof. Piotr Pruszczyk prorektor ds. Nauki i Transferu Technologii oraz przewodniczący Rady Centrum Doskonałości WUM ds. Chorób Rzadkich i Niezdiagnozowanych.
Jest jedną z najszybciej rozwijających się dziedzin medycyny. Dziś w ortopedii wykorzystuje się technologie takie jak drukowanie 3 D, czy okulary do mieszanej rzeczywistości. I dzieje się to w naszej klinice. Rozmowa z dr. hab. n. med. Pawłem Łęgoszem z Katedry i Kliniki Ortopedii i Traumatologii Narządu Ruchu WUM
Początki badań układu krzepnięcia sięgają 1905 roku, kiedy zaproponowano tzw. „klasyczną teorię krzepnięcia krwi”, według której w krzepnięciu krwi biorą udział cztery substancje: czynnik tkankowy pochodzący z uszkodzonej tkanki, protrombina i fibrynogen z osocza i jony wapnia z aktywowanych płytek krwi. Nasze rozumienie procesów zakrzepowych uległo jednak w ostatnim stuleciu ogromnej ewolucji, co zaowocowało m.in. odkryciem cząstek wielkości nanometrów uwalnianych z aktywowanych płytek krwi - pisze dr hab. Aleksandra Gąsecka z I Katedry i Kliniki Kardiologii UCK WUM.