Non Omnis Moriar

Z żalem przyjęliśmy informację o śmierci

Profesora Andrzeja Iwo Dobrzańskiego

zasłużonego dla Warszawskiego Uniwersytetu Medycznego


 Prof. Andrzej Iwo Dobrzański był absolwentem naszej uczelni oraz synem prof. Antoniego Dobrzańskiego, Kierownika Kliniki Otolaryngologii i Dziekana Wydziału Lekarskiego.

Urodził się 5 marca 1929 roku we Lwowie. W 1942 r. wraz z rodziną zamieszkał w Warszawie. Walczył w Powstaniu Warszawskim, a po jego upadku trafił do niewoli w Niemczech. Po powrocie do kraju w 1948 rozpoczął studia na Wydziale Lekarskim UW, które ukończył w 1954 roku.

Od 1961 roku mieszkał w Stanach Zjednoczonych. W latach 1974-2000 był klinicznym profesorem chirurgii ortopedycznej przy The George Washington University, wybitnym specjalistą w chirurgii ręki.

Fundusze, które profesor przekazał na rzecz naszej uczelni zostały przeznaczone m. in. na rozwój Biblioteki Uczelnianej oraz Muzeum Historii Medycyny WUM. Na dowód wdzięczności do dziś jedna z sal dydaktycznych nosi imię jego ojca prof. Antoniego Dobrzańskiego.

W podziękowaniu za zasługi dla naszej uczelni Senat przyznał Profesorowi „Medal za zasługi dla Warszawskiego Uniwersytetu Medycznego” (2014 r.).
 

Rodzinie i Bliskim Pana Profesora
przekazujemy słowa współczucia i wsparcia.
 

Rektor i cała społeczność akademicka
Warszawskiego Uniwersytetu Medycznego
 

Z wielkim smutkiem żegnamy

mgr Zdzisławę Witkowską

Dyrektor Studium Medycznego w Warszawie w latach 1987-2002,
Współorganizatorkę akademickiego kształcenia położnych, 
od 2002 roku Wykładowcę na Wydziale Nauk o Zdrowiu na kierunku Położnictwo.

Cenioną położną, nauczycielkę, mentorkę wielu pokoleń położnych
Kobietę o wielkim sercu, której całe życie przyświecał jeden cel - holistyczne położnictwo stawiające w centrum kobietę, dziecko i rodzinę.

Pozostanie w naszych sercach i pamięci

dr hab. Grażyna Bączek wraz z zespołem Zakładu Dydaktyki Ginekologiczno-Położniczej
 

Z głębokim smutkiem
przyjęliśmy wiadomość o śmierci


Dr n. farm. Włodzimierza Hudemowicza


Wieloletniego Pracownika Zakładu Farmacji Stosowanej Wydziału Farmaceutycznego, 
Współzałożyciela samorządu Aptekarskiego, 
Byłego Prezesa Rady Aptekarskiej w Warszawie,

farmaceuty, cenionego nauczyciela, wychowawcę 
wielu roczników studentów Wydziału Farmaceutycznego.
 
Wyrazy współczucia
Rodzinie i Bliskim

składa
Dziekan i cała Społeczność Akademicka Wydziału Farmaceutycznego
Warszawskiego Uniwersytetu Medycznego
 

Z głębokim żalem przyjęliśmy wiadomość o odejściu w dniu 26 października 2024 r. na wieczny dyżur, wybitnego chirurga, pioniera chirurgii i transplantacji wątroby 
 
prof. dr. hab. n. med. Jacka Pawlaka


Prof. Jacek Pawlak wywodził się ze słynnej I Kliniki Chirurgicznej Akademii Medycznej w Warszawie, był uczniem prof. Jana Nielubowicza, prof. Jerzego Szczerbania oraz prof. Bogdana Michałowicza. Specjalizację z chirurgii ogólnej i kolejne szczeble kariery akademickiej zdobywał w Klinice Chirurgii Ogólnej i Chorób Wątroby w warszawskim Centralnym Szpitalu Klinicznym przy ul. Banacha. Był liderem zespołu, który 30 grudnia 1994 r. przeprowadził pierwsze w Polsce udane przeszczepienie wątroby u biorcy dorosłego.

W 2005 r. objął stanowisko Ordynatora Oddziału Chirurgii Ogólnej i Dyrektora Medycznego w powstającym właśnie Szpitalu Zachodnim im. Jana Pawła II w Grodzisku Mazowieckim. Oddział ten z wielkimi sukcesami prowadził prawie 20 lat. Organizował cieszące się powodzeniem konferencje, sympozja, warsztaty chirurgiczne, dbał o wysoki poziom merytoryczny i rozwijał swój zespół. Sam był znakomitym, utalentowanym, wszechstronnym chirurgiem i niekłamanym autorytetem chirurgicznym w kraju. Wychował i wyspecjalizował wiele pokoleń młodych chirurgów.

Był również cenionym wykładowcą i nauczycielem akademickim. Niemal od początku działalności w Jego oddziale zajęcia z chirurgii odbywali studenci Warszawskiego Uniwersytetu Medycznego i Uczelni Łazarskiego. 

Prof. Jacek Pawlak był niezwykle oddany swoim pacjentom i oni go uwielbiali. Pomimo wielkich sukcesów profesjonalnych był osobą skromną i ogromnie życzliwą, gotową do pomocy w każdym momencie i w każdej sprawie, nie tylko medycznej. Był przy tym niezwykle pogodny i miał wyjątkowe poczucie humoru. 

W pochmurne przedpołudnie 31 października 2024 r., z wielkim żalem towarzyszyliśmy Mu w ostatniej drodze – został pochowany na cmentarzu w Komorowie.
Będzie nam Go bardzo brakowało. Bez Niego świat już nie będzie taki sam…

Cześć Jego pamięci!


Zespół Katedry i Kliniki Chirurgii Ogólnej, Transplantacyjnej i Wątroby 
Warszawskiego Uniwersytetu Medycznego 

 

Obraz
dr Krzysztof Karwat

 

Z głębokim smutkiem przyjęliśmy wiadomość o nagłej śmierci

Dr. n. med. Krzysztofa Karwata  

Wieloletniego pracownika Katedry i Kliniki Chorób Wewnętrznych, Pneumonologii i Alergologii Warszawskiego Uniwersytetu Medycznego, Kierownika Pododdziału Intensywnego Nadzoru Pneumonologicznego.

Pan Doktor zmarł w dniu 11 września 2024 roku w wieku 61 lat. Od początku swojej pracy zawodowej interesował się zagadnieniami związanymi z ostrą i przewlekłą niewydolnością oddychania. Z CSK WUM był związany od 1987 roku, 10 lat później rozpoczął pracę jako nauczyciel akademicki. W swojej dalszej karierze skupił się leczeniu chorych z przewlekłą obturacyjną chorobą płuc oraz niewydolnością oddychania. Wspólnie z zespołem Kliniki stworzył system opieki nad chorymi wentylowanymi nieinwazyjnie w domu. Przez ostatnie kilkanaście lat zajmował się również ultrasonografią płuc, będąc w tej dziedzinie pionierem wśród lekarzy specjalności niezabiegowych.
Pan Doktor zawsze wykazywał się ogromną pogodą ducha, a jego poczucie humoru i energia dawały wsparcie i napawały optymizmem cały Zespół. Jego szczery śmiech odbijał się echem w korytarzach Kliniki każdego dnia i to echo pozostanie z nami na zawsze. 

  
Żegnamy wspaniałego Człowieka, Kolegę i Lekarza. 

Zespół Katedry i Kliniki Chorób Wewnętrznych, Pneumonologii i Alergologii