W dniu 30 grudnia 2019r. zmarł

Prof. dr hab. n. med. Jerzy Bidziński

Jeden z Pionierów współczesnej neurochirurgii polskiej,
Nauczyciel i Wychowawca kilku pokoleń neurochirurgów polskich,
Kierownik Katedry i Kliniki Neurochirurgii Akademii Medycznej, 
w Warszawie w latach 1984-1999,
Prodziekan I Wydziału Lekarskiego Akademii Medycznej w Warszawie w latach 1975-1981,
Prezes Honorowy Polskiego Towarzystwa Neurochirurgów
Członek Honorowy Brytyjskiego Towarzystwa Neurochirurgów oraz członek korespondent Niemieckiego Towarzystwa Neurochirurgów

Wspaniały i pełen życzliwości Człowiek, całkowicie zaangażowany i oddany Dziełu które tworzył.

Rodzinie Pana Profesora przekazujemy wyrazy głębokiego współczucia i wsparcia w  tych trudnych chwilach

Kierownik i Pracownicy Kliniki Neurochirurgii 
Warszawskiego Uniwersytetu Medycznego
 

Rektor, Senat, studenci i cała społeczność akademicka
Warszawskiego Uniwersytetu Medycznego
 
z żalem przyjęli wiadomość o śmierci
 
mgr. Marka Masłowskiego
 
wieloletniego wykładowcy
w Zakładzie Propedeutyki i Profilaktyki Stomatologicznej
Warszawskiego Uniwersytetu Medycznego.
 
Rodzinie i Bliskim
składamy wyrazy głębokiego współczucia.
 

Z głębokim żalem przyjęliśmy informację o śmierci
 

mgr Marka Masłowskiego
 

wieloletniego pracownika Zakładu Propedeutyki i Profilaktyki Stomatologicznej
Wydziału Lekarsko-Stomatologicznego WUM.

Cenionego dydaktyka oraz pełnego ciepła i empatii człowieka.

Rodzinie i Najbliższym
składamy najszczersze wyrazy współczucia

Dziekan Wydziału Lekarsko-Stomatologicznego
wraz z Zespołem Zakładu Propedeutyki i Profilaktyki Stomatologicznej.
 

Wspomnienie o prof. Jerzym Janeczce

W dniu 25.10.2019 r w wieku 88 lat zmarł  prof. dr hab. n. med. Jerzy Janeczko, sybirak, najukochańszy mąż, tatuś i dziadziuś.

W 1967 r. rozpoczął pracę w Instytucie Chorób Zakaźnych i Pasożytniczych Akademii Medycznej w Warszawie początkowo na stanowisku starszego asystenta, a następnie adiunkta, kierownika Kliniki i dyrektora Instytutu.
Był członkiem Senatu AM, wielu komisji senackich, przewodniczącym Rady Pedagogicznej, członkiem Krajowego Zespołu ds. Chorób Zakaźnych i Pasożytniczych, Rady Programowej CMPK, Rady Naukowej PZH, kolegium redakcyjnego „Przeglądu Epidemiologicznego” i konsultantem wojewódzkim.
 
W 1975 r. zorganizował Szpital Zakaźny w Ustrzykach Dolnych i zwalczył największą w Polsce epidemię wirusowego zapalenia wątroby typu A. W 1992 r zorganizował i przewodniczył Komitetowi Organizacyjnemu XII Zjazdu Naukowego PTEiLChZ. Był honorowym członkiem PTEiLCh, skarbnikiem VI Międzynarodowego Kongresu Chorób Zakaźnych, zastępcą przewodniczącego ZG i przewodniczącym Komisji rewizyjnej ZG, przewodniczącym Oddziału Warszawskiego i Przewodniczącym komisji rewizyjnej Oddziału Warszawskiego. Był autorem lub współautorem ok. 200 prac naukowych oraz kilku rozdziałów w podręcznikach Choroby Zakaźne i Pasożytnicze dla studentów (4 wydania).
 
Za osiągnięcia w pracy naukowej, dydaktycznej i zawodowej odznaczony nagrodą Ministra Zdrowia, 14-krotnie nagrodami  Rektora AM oraz między innymi Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski, Złotym Krzyżem Zasługi, Medalem Komisji Edukacji Narodowe, Jubileuszowym Medalem 50-lecia Warszawskiej Akademii Medycznej, a za deportację do Kazachstanu Krzyżem Zesłańców Sybiru i Srebrną Odznaką za Zasługi dla Związku Sybiraków.
 
Posiadał dużą wiedzę teoretyczną i doświadczenie kliniczne w rozpoznawaniu i leczeniu gorączek o trudnej do ustalanie etiologii, chorób bakteryjnych (posocznica, borelioza, zakażenia gronkowcowe, paciorkowcowe, zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych), wirusowych (różne postacie wirusowego zapalenia wątroby, mononukleozy zakaźnej, zakażenia cytomegalią, zapalenia mózgu) i pasożytniczych (toksoplazmoza, choroby pasożytnicze przewodu pokarmowego, robaczyce tkankowe) oraz chorób zakaźnych i pasożytniczych u osób z zaburzeniami odporności humoralnej i komórkowej. 

Tragiczne doświadczenia dzieciństwa i młodości sprawiły, że człowiek i jego problemy były dla Niego najważniejsze, był wielkim patriotą, życzliwym dla wszystkich, których znał, najlepszym ojcem, mężem i dziadkiem. Dla swojej jedynej Córki, Ewuni, tak jak i Ona dla niego był w stanie  zrobić wszystko. 

Prof. dr hab. n. med. Danuta Śliwonik–Janeczko
Dr n. med. Ewa Janeczko-Sosnowska 

Rektor, Senat, studenci i cała społeczność akademicka
Warszawskiego Uniwersytetu Medycznego
z żalem przyjęli wiadomość o śmierci

Prof. dr. hab. n. med.
Jerzego Janeczko

Odszedł wielki Autorytet naukowy i kliniczny,
wybitny specjalista w dziedzinie chorób zakaźnych, Kierownik Kliniki Chorób Zakaźnych dla Dorosłych w latach 1996-2002,
 Dyrektor Instytutu Chorób Zakaźnych i Pasożytniczych Akademii Medycznej w Warszawie w latach 1998-2002.

Żegnamy znakomitego Nauczyciela akademickiego, 
Przyjaciela i Wychowawcę wielu roczników studentów. 

Pan Profesor za swoją pracę naukową, kliniczną, dydaktyczną i organizacyjną został uhonorowany Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski 
i Medalem Komisji Edukacji Narodowej.

Pani Prof. dr hab. n. med.
Danucie Śliwonik-Janeczko
i Bliskim Pana Profesora

przekazujemy wyrazy głębokiego wsparcia i współczucia