Z głębokim żalem przyjęliśmy wiadomość o śmierci  

Pana
Prof. dra hab. n. med. Jerzego Janeczko

Wieloletniego Pracownika i Członka Rady 
II Wydziału Lekarskiego. 
Człowieka o wielkim sercu, cieszącego się autorytetem wśród 
środowisk naukowych i studentów,
Cenionego Lekarza.

Bliskim Pana Profesora 
 składamy wyrazy głębokiego współczucia  

Dziekan, Prodziekani, Rada 
oraz cała Społeczność Akademicka
 Wydziału Lekarskiego
Warszawskiego Uniwersytetu Medycznego
 

Z wielkim żalem przyjęliśmy informację o śmierci 

prof. Jana Witolda Doroszewskiego

Absolwenta Akademii Medycznej w Warszawie,
 specjalisty w zakresie radiologii, 
zawodowo związanego z Centrum Medycznym Kształcenia Podyplomowego,
dwukrotnego Dyrektora tej Uczelni oraz Kierownika Zakładu Biofizyki i Biomatematyki,
 
Członka Towarzystwa Naukowego Warszawskiego,
 Polskiej Akademii Umiejętności, 
Polskiej Akademii Nauk i Rady Języka Polskiego.

Żegnamy Współpracownika i Przyjaciela
Naszej Uczelni.

Córce,
Dr n. społ. Antoninie Doroszewskiej
p.o. Dyrektor Centrum Doskonalenia Edukacji Medycznej 
przekazujemy wyrazy głębokiego współczucia i wsparcia w tych trudnych chwilach.

Rektor prof. Mirosław Wielgoś,
Prorektor ds. Studenckich i Kształcenia prof. Barbara Górnicka,
Senat, studenci i cała społeczność akademicka 
Warszawskiego Uniwersytetu Medycznego

 
John Hansen
Doctor Honoris Causa Warszawskiego Uniwersytetu Medycznego
(1943 -2019)

Wspomnienie o prof. J. Hansenie autorstwa prof. Andrzeja Górskiego

"John Hansen był profesorem i kierownikiem Laboratorium Immunogenetyki Klinicznej we Fred Hutchinson Cancer Research Center oraz profesorem University of Washington, Seattle, USA. Ukończył renomowany Stanford University, a następnie jako młody lekarz współpracował ściśle z prof. Robertem A.Goodem, jednym z najwybitniejszych pediatrów i immunologów, który położył ogromne zasługi w badaniach nad mechanizmami zaburzeń odporności, stworzył eksperymentalne i kliniczne podstawy rekonstytucji układu odpornościowego u chorych z takimi zaburzeniami; był on również dyrektorem renomowanego Sloan-Kettering Institute for Cancer Research w Nowym Jorku.

Prof. Hansen był jednym z najbliższych współpracowników prof. E.D. Thomasa, laureata Nagrody Nobla za stworzenie programu przeszczepiania szpiku u człowieka, a po odejściu prof. Thomasa na emeryturę przejął kierownictwo Fred Hutchinson Cancer Research Center w Seattle, czołowego światowego ośrodka transplantacji szpiku i renomowanego ośrodka immunohematologii eksperymentalnej i klinicznej.

Prof. Hansen był jednym z czołowych światowych uczonych i lekarzy zajmujących się immunogenetyką i aspektami  klinicznymi transplantacji szpiku. Jest autorem i współautorem licznych prac opublikowanych w czołowym światowym piśmiennictwie (New England Journal of Medicine, Blood, Proc NATO Acad Sci USA, J Immunol, itd.). Liczba cytowań Jego prac w okresie ostatnich 10 lat wynosi > 4600, zaś indeks Hirscha > 100. Jest pierwszym autorem cytowanej ponad 500 razy pracy nt. leczenia przewlekłej białaczki szpikowej za pomocą przeszczepiania szpiku, opublikowanej w New England Journal of Medicine. Dzięki Jego pracom i działalności klinicznej poznano szczegółowo struktury odpowiedzialne za zgodność tkankową u człowieka i ich znaczenie praktyczne dla wyników transplantacji szpiku oraz udoskonalono schematy terapeutyczne związane ze zwalczaniem nowotworów układu chłonnego i krwiotwórczego łącznie z przeszczepianiem szpiku, stwarzając tym samym szansę przeżycia i prowadzenia normalnego życia milionom chorych na całym świecie, których uprzednio uznawano za beznadziejnie chorych.

Przez ponad 30 lat prof. Hansen utrzymywał ścisłe kontakty z nauką polską. W latach 1975-1995 aktywnie wspierał działalność naukową ośrodka immunologicznego Instytutu Transplantologii warszawskiej uczelni medycznej, przekazując nieodpłatnie unikalne odczynniki badawcze i prowadząc intensywną współpracę naukową, wyrażoną  wspólnymi publikacjami w renomowanym międzynarodowym piśmiennictwie oraz umożliwiając uzyskanie polsko-amerykańskiego grantu z tzw. Funduszu Marii Skłodowskiej-Curie. W tych skrajnie trudnych dla nauki polskiej czasach pomoc prof. Hansena była decydująca dla zapewnienia odpowiedniego poziomu pracy naukowej realizowanej w warszawskiej placówce oraz podtrzymania i rozwoju kontaktów naukowych, zwłaszcza, gdy każdy wyjazd zagraniczny (szczególnie do USA), był prawdziwie trudnym  wyzwaniem. Rozwój transplantologii szpiku w naszym kraju, a w szczególności powstanie ośrodka transplantacyjnego warszawskiej uczelni medycznej jest również  w dużej mierze Jego zasługą. Fakt istnienia współpracy i wsparcia ze strony tak wielkiego autorytetu stanowił istotny argument w latach 90-tych dla stworzenia w naszej Uczelni i rozwoju wiodącego obecnie w naszym kraju ośrodka transplantologii komórek hematopoetycznych. Polska medycyna jest  bardzo ściśle związana z działalnością prof. Hansena, którego  prace są szczególnie bliskie instytucjom pionierskim w obszarze immunologii i przeszczepiania narządów.  

Prof. Hansen był jednym z czołowych uczonych i lekarzy, który wniósł istotne zasługi dla rozwoju nauk medycznych w Polsce, a w szczególności dla naszej Uczelni. W pełni zasłużył na nadanie Mu w r. 2010 tytułu doktora honoris causa WUM. Został również wybrany członkiem zagranicznym PAU i PAN."

Rektor, Senat, studenci i cała społeczność akademicka
Warszawskiego Uniwersytetu Medycznego

z żalem przyjęli wiadomość o śmierci

dr. n. med. Roberta Gontka

specjalisty stomatologii ogólnej i protetyki,
związanego z naszą Uczelnią od 1991 roku,
zatrudnionego w Katedrze Protetyki Stomatologicznej na stanowisku starszego wykładowcy,
odznaczonego Brązowym Medalem za Długoletnią Służbę.

Rodzinie i Bliskim
składamy wyrazy głębokiego współczucia.

Rektor, Senat, studenci i cała Społeczność akademicka
Warszawskiego Uniwersytetu Medycznego

z wielkim żalem przyjęli wiadomość o śmierci
Nauczyciela i Mentora
wielu pokoleń neurologów i epileptologów polskich
 

Prof. dr. hab. n. med.
Jerzego Majkowskiego
 

Absolwenta Akademii Medycznej w Warszawie z roku 1952,
Pełnomocnika Rektora AM ds. organizacji II Wydziału Lekarskiego, a następnie
pierwszego Dziekana II Wydziału Lekarskiego Akademii Medycznej w Warszawie
w latach 1975-1978,
wieloletniego Członka komisji rektorskich oraz Członka Senatu,
związanego z Kliniką Neurologii macierzystej Uczelni w latach 1952-1975,
kierownika Pracowni EEG i Neurofizjologii Kliniki Neurologii w latach 1952-1973,
kierownika Oddziału Neurologii Ośrodka Naukowo-Dydaktycznego
AM w Warszawie w latach 1974-1979,
kierownika Pracowni Neurologii Doświadczalnej CSK AM w Warszawie w latach 1973 – 1990.

 Pan Profesor był kierownikiem Kliniki Neurologii i Epileptologii CMKP w Warszawie w latach 1988-1998,
kierownikiem Department of Clinical and Experimental Neurophysiology,
New York State Institute For Basic Research
in Developmental Disabilities w latach 1979-1986
oraz wizytującym profesorem w New York University, Medical Center.

 Odszedł niekwestionowany Autorytet w swej dziedzinie, wybitny Naukowiec,
ceniony Nauczyciel akademicki, Autor kilkunastu książek oraz ponad 500 publikacji
w czasopismach krajowych i zagranicznych,
Członek wielu towarzystw naukowych w Polsce i za granicą.  

 Żegnamy wielkiego Bohatera, w konspiracji Działacza Szarych Szeregów,
Uczestnika Powstania Warszawskiego ps. Czarny na Woli, Starym Mieście i Śródmieściu,
Żołnierza Batalionów "Antoni", "Gustaw", "Harnaś",
Pułkownika Wojska Polskiego w stanie spoczynku,
Prezesa Okręgu Warszawa Światowego Związku Żołnierzy Armii Krajowej,
Prezesa Środowiska Żołnierzy Batalionów AK „Gustawa” i „Harnasia”
Światowego Związku Żołnierzy Armii Krajowej,
Honorowego Obywatela Miasta st. Warszawy.

Pan Profesor był odznaczony  m.in.:  Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski,
Krzyżem Walecznych, Medalem „Gloria Medicinae”, Medalem Komisji Edukacji Narodowej,
Krzyżem AK, Warszawskim Krzyżem Powstańczym,
Krzyżem z Mieczem Orderu Krzyża oraz doceniany licznymi Nagrodami JM Rektora macierzystej Uczelni.  

Żegnamy Lekarza wielkiego serca i dobroci,
znakomitego Naukowca, wieloletniego Nauczyciela akademickiego
oddanego kształceniu i wychowaniu kadr medycznych,
który włożył znaczący wkład w rozwój organizacyjny, dydaktyczny i naukowy
II Wydziału Lekarskiego i całego naszego Uniwersytetu.

 Pozostanie na zawsze w naszej wdzięcznej pamięci.

Rodzinie i Bliskim Pana Profesora składamy wyrazy głębokiego współczucia i żalu.